Мәшһүр Жусіп Копеев (1858-1931) - көрнекті ақын, публицист, ағартушы, саяхатшы, асыл тұқымды кітап маманы. Павлодар облысы Баянауыл ауданы Қызылтау маңында дүниеге келген. 15 жасқа дейін Машхур Хамеддин Хазрет медресесінде оқыды. Ауызша әдебиеттің шедеврлерімен танысқаннан кейін ол халық ертегілері мен өлеңдерін жаттай бастады. Ол сөз өнеріне ерте қабілетті болды. Мәшһүр 15 жасынан бастап поэзия жолына түсті.

1872 жылы Бұхараның Когилташ қаласындағы діни медресені бітіріп, мұсылмандық жоғары білім алып, туған ауылында мұғалім болып жұмыс істеді.

"Дала уалаяты" газеті мен "Айқап" журналында оның мақалалары, очерктері, өлеңдері мезгіл-мезгіл басылып тұратын. "Машхур" атауын алды (бойынша араб. - даңқты, әйгілі, лайықты). 1887-1890 жылдары Самарқанд, Бұхара, Ташкент, Түркістан және т.б. қалаларда болды. орыс шығыстанушы-түркітанушысы, этнограф В. В. Радловпен танысу М. Көпеевтің қазақ фольклорын жинаушы ретіндегі мүдделерінің қалыптасуына әсер етті. 1872 жылдан бастап ауызша әдебиет жинаумен айналысты.

Мәшһүр Жүсіп көзі тірісінде 1930 жылы өзінің мәңгілік баспанасын тұрғыза бастады, құрылысты өзі бақылап, нұсқау берді. Кесене 2 бөлмеден тұрды, ол бөлмелердің бірін ашық қалдырып, сол жерге көмуге өсиет етті. Ол оның денесі 40 жыл бойы сақталады деп болжап, жыл сайын жазда денесін жауып тұрған ақ заттарды ауыстыруды сұрады. Алдыңғы бөлмеде ол Құранды және басқа кітаптарды, ыдыс-аяқтарды, ер-тоқымдарды және саяхатшыларға пайдалы деп санайтын басқа заттарды орналастыруды мұра етті. Мәшһүр Жүсіп өмірінде өзінің болжамды өлімінің мерейтойын өзі өткізді. Ол 1932 жыл апаттар, апаттар, азаптар жылы болатынын болжаған сияқты.

1952 жылы сол кездегі жауынгер атеизм саясатының нәтижесінде қабір мен кесене қирады. Бірақ оның денесі хош иісті болды, ыдырау белгілері болған жоқ. Мәшһүр Жүсіп кесенесі қазір қажылық орнына жүгінді. Мұнда қазақ халқының прогрессивті ұлының есімі қымбат адамдардың бәрі келеді.